Deze negen punten vragen meer aandacht bij de aanpak van eenzaamheid

Wat vinden experts over de aanpak van eenzaamheid? Waar is volgens hen meer aandacht voor nodig? Dat komt aan bod in het essay “Onderbelichte aspecten van eenzaamheid” dat vorige week bij Movisie verscheen. Vijf experts met ervaring in praktijk en onderzoek beantwoorden de vraag waaraan we volgens hen meer aandacht moeten besteden bij de aanpak van eenzaamheid. Ik zet de negen belangrijkste antwoorden hier op een rij. 

1. Er moet meer aandacht zijn voor het aanreiken van goede voorbeelden aan gemeenten en maatschappelijke organisaties. Daar is grote behoefte aan bij bestuurders, beleidsmakers en professionals. Aldus Anja Machielse, bijzonder hoogleraar Empowerment van Kwetsbare Ouderen aan de Universiteit voor Humanistiek.
2. Er moet een diagnostische tool komen die verschillende vormen van eenzaamheid diagnosticeert en de mechanismen die ze veroorzaken. Dat instrument kan gebruikt worden door alle beroepsgroepen die eenzaamheid signaleren en maakt maatwerk mogelijk. Vooral als deze verbonden is met de sociale kaart van een gemeenten, want dan kun je weten wat er waar lokaal beschikbaar is. Dit stelt Gerine Lodders, assistant professor bij de afdeling ontwikkelingspsychologie van de Universiteit Tilburg.
3. Er moeten meer interventies komen die werken aan het doorbreken van negatieve cognitie. Daarvan is een tekort, volgens Gerine Lodders.
4. Besteed meer aandacht aan het aanreiken van levensvaardigheden aan jongeren, leren om sociale initiatieven te nemen en blokkades die ze daarbij bij zichzelf waarnemen te overwinnen of verminderen. Dit is het eerste punt van René Diekstra, emeritus hoogleraar psychologie verbonden aan de Roosevelt Academy in Middelburg en lector jeugd en opvoeding aan de Haagse Hogeschool.
5. Er moet meer geïnvesteerd worden in adequate professionele steun aan ouderen die lijden aan levensmoeheid, juist omdat levensmoeheid heel eenzaam maakt. Dit is het tweede punt van René Diekstra.
6. Er moeten ook meer ‘warme plekken’ komen: straten waar bewoners terecht kunnen voor gezelschap en gezelligheid, vanuit de ervaring dat buurthuizen die functie voor veel mensen niet vervullen. Dit is het laatste punt van René Diekstra.
7. Het sociaal werk moet stevig geprofessionaliseerd worden bij de aanpak van eenzaamheidsgevoelens bij wijkbewoners. Dit vraagt twee zaken: als eerste een juiste balans tussen aandacht voor het individu en iemands omgeving. Ten tweede een vorm van professionaliteit vinden die kennis van bewezen interversies combineert met de ambachtelijkheid van het sociaal werk. Aldus Sjef van der Klein, sociaal werker bij ContourdeTwern in Tilburg en als docent verbonden aan de Fontys Hogeschool, associate member van Movisie en Sociaal Werker van het Jaar 2018.
8. We moeten als samenleving aanvaarden dat niet alles op te lossen is en leren leven met eenzaamheid, aldus Dirk de Wachter, professor aan de KU Leuven, praktiserend psychotherapeut eneen gezaghebbend opinieleider over maatschappelijke vraagstukken op het terrein van de geestelijke gezondheidszorg in België en Nederland.
9. De verbinding die nodig is, moeten we zoeken op micro-niveau, binnen gemeenschappen en binnen een familiale context. Dit is het tweede punt van Dirk de Wachter.

Herkent u dit? Welke zaken zouden volgens ú meer aandacht vragen bij de aanpak van eenzaamheid? Laat uw reactie hieronder achter.

Welke zaken zouden volgens ú meer aandacht vragen bij de aanpak van eenzaamheid? Laat uw reactie hieronder achter.

» Engbersen, R., 2019. Onderbelichte aspecten van eenzaamheid. Vijf experts aan het woord. Utrecht: Movisie.